Όταν είχα βρει το άρθρο του Vita μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η υπόθεση με το τοξικό λάδι στην Ισπανία. Έψαξα λίγο περισσότερο την υπόθεση και βρήκα μία πολύ εμπεριστατομένη ανάλυση σε ένα site του ΣΥΡΙΖΑ Βύρωνα. Εκεί κάποιος έχει γράψει αναλυτικά για την ιστορία που είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αν μη τι άλλο σοκαριστική. Διαβάστε και θα καταλάβετε:
Του Νίκου ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ
Πανικό έσπειρε στην Ισπανία η είδηση για το μολυσμένο ηλιέλαιο από την Ουκρανία, κι όχι άδικα...
Ο εφιάλτης που ακούει στο όνομα "Σύνδρομο Τοξικού Λαδιού" (TOS) ξύπνησε οδυνηρές μνήμες στους Ισπανούς πολύ πριν η υπόθεση του ουκρανικού ηλιελαίου εξελιχθεί σε πανευρωπαϊκό σκάνδαλο πρώτου μεγέθους.
Όχι μόνον γιατί το 71% του ηλιελαίου που καταναλώνεται σήμερα στην Ισπανία προέρχεται από την Ουκρανία, όχι μόνον γιατί στα ράφια των 359 υπεραγορών και των 14.584 σούπερ μάρκετ της χώρας κυκλοφορούν περίπου 800 (!) ετικέτες συσκευασμένου ηλιελαίου και από αυτές η ισπανική Υπηρεσία Ασφάλειας Τροφίμων (AESAN) έλεγξε μόνο τις 320, όχι μόνον γιατί το ισπανικό υπουργείο Υγείας και Τροφίμων βιάστηκε να κλείσει την υπόθεση εντός 72 ωρών αποσύροντας περίπου 3.500 τόνους συσκευασμένου ηλιελαίου, αλλά για έναν άλλο πολύ σοβαρότερο λόγο που οι Ισπανοί, είκοσι επτά χρόνια μετά, δεν μπορούν, δεν γίνεται, να ξεχάσουν...
Επιδημία στις εργατικές...
Πρωτομαγιά του 1981 κι ένα οκτάχρονο αγόρι, ο Χάιμε Βακέρο Γκαρθία, μεταφέρεται εσπευσμένα ύστερα από ξαφνική αδιαθεσία στο νοσοκομείο παίδων της Μαδρίτης "Λα Παζ". Στον δρόμο προς το νοσοκομείο, το άτυχο αγόρι ξεψυχά στα χέρια της μάνας του...
Οι γιατροί μαθαίνουν από τους γονείς ότι και τα υπόλοιπα πέντε αδέλφια του είναι άρρωστα. Αποφασίζουν να τα μεταφέρουν στην κλινική "Ντελ Ρέι" που ειδικεύεται στις μεταδοτικές ασθένειες. Βάσει των συμπτωμάτων (πυρετός, βήχας, μυαλγία, πόνος στο στήθος και τα πλευρά, δυσκολία στην αναπνοή) οι γιατροί της κλινικής διαγνώσκουν "άτυπη πνευμονία" και υποβάλλουν τα πέντε αδέλφια σε θεραπεία με αντιβιοτικά. Είναι όμως προβληματισμένοι απέναντι στο προφανές επιστημονικό παράδοξο της περίπτωσης που αντιμετωπίζουν: πώς γίνεται πέντε μέλη της ίδιας οικογένειας να εμφανίζουν ταυτόχρονα συμπτώματα πνευμονίας...
Η επιστημονική έρευνα έπρεπε άμεσα να εντοπίσει την εστία του κακού. Την ίδια ώρα τα νοσοκομεία της Μαδρίτης γεμίζουν με ασθενείς που εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα ενώ η είδηση για την "επιδημία-μυστήριο" που εξαπλώνεται στην πόλη γίνεται πρώτο θέμα στις εφημερίδες και μονοπωλεί τα τηλεοπτικά δελτία.
Με τη νεαρή ισπανική δημοκρατία να προσπαθεί να ορθοποδήσει κυκλωμένη από διάχυτο φόβο και ανησυχία μόλις έξι χρόνια από το θάνατο του Φράνκο και τρεις μήνες μετά την εισβολή του στρατηγού Αντόνιο Τεχέρο στο ισπανικό κοινοβούλιο, η έρευνα γιατρών και επιδημιολόγων διεξάγεται με δυσκολία. Προσπαθώντας να μην κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου στην εγχώρια βιομηχανία ελαιολάδου και μη έχοντας καμία στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι αρχές δείχνουν να έχουν παραλύσει. Αλλά η επιστημονική προσπάθεια φέρνει επιτέλους καρπούς και ένα μήνα μετά το ξέσπασμα της "επιδημίας" ο δρ Χουάν Ταμπουένκα Όλιβερ, διευθυντής του νοσοκομείου Infantil de Nino Jesus, βρίσκει την άκρη του νήματος.
Τα θύματα της "μυστηριώδους επιδημίας" δηλητηριάστηκαν από μολυσμένο "ελαιόλαδο" που δεν ήταν τίποτε άλλο από φτηνό λάδι αγριοκράμβης βιομηχανικής χρήσης που είχε αναμιχθεί με ανιλίνη, μία ισχυρή τοξική ουσία!
Το λάδι είχε εισαχθεί από την εταιρία RAPSA του Σαν Σεμπαστιάν, είχε ραφιναριστεί στα ελαιουργεία της εταιρίας ITH στη Σεβίλλης προκειμένου να απομακρυνθούν τα χημικά πρόσθετα και στη συνέχεια διοχετεύτηκε σε εμπόρους οι οποίοι το πουλούσαν χύμα, ως "ελαιόλαδο" πλέον, σε πλαστικά μπιτόνια στις λαϊκές αγορές -τις γνωστές "μερκαντίλος"- γύρω από τα μπλοκ των εργατικών πολυκατοικιών στα περίχωρα της μητρόπολης.
Λάδι για πολυουρεθάνη...
Η ανιλίνη, χημική οργανική ένωση του αζώτου (C6H7N), είναι ο πιο απλή και η πλέον σημαντική της οικογένειας των αρωματικών αμινών καθώς αποτελεί τη βάση για την παραγωγή άλλων σύνθετων χημικών. Η κύρια εφαρμογή της βρίσκεται στη βιομηχανία παρασκευής πολυουρεθάνης, του γνωστού μονωτικού υλικού. Οι εισαγωγές φτηνού λαδιού αγριοκράμβης, με ανάμειξη ανιλίνης σε ποσοστό 2% για βιομηχανική χρήση, ήταν νόμιμες εκείνη την εποχή στην Ισπανία. Αποτελούσε ωστόσο κοινό μυστικό ότι μεγάλη ποσότητα του λαδιού αυτού, που εισάγονταν κυρίως από τη Γαλλία, πήγαινε στα ελαιουργεία. Εκεί τα χημικά και οι χρωστικές απομακρύνονταν με χημικό ραφινάρισμα και το λάδι κατέληγε στο κύκλωμα των "μερκαντίλος" για να πουληθεί στους πάγκους των λαϊκών αγορών ως "μαγειρικό ελαιόλαδο"... Η ανιλίνη είναι ένα ισχυρό τοξικό δηλητήριο που όταν περάσει στον ανθρώπινο οργανισμό χτυπά άμεσα το νευρικό σύστημα προκαλώντας πονοκεφάλους, υπνηλία, κυάνωση, πνευματική σύγχυση και μυϊκούς σπασμούς.
Μέσα σε λίγους μήνες, πάνω από 350 άνθρωποι, οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά, είχαν πεθάνει στη Μαδρίτη ενώ οι θάνατοι από τις άμεσες ή έμμεσες συνέπειες της δηλητηρίασης υπολογίζονται σήμερα σε 1.000. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η υγεία άλλων 20.000 ανθρώπων που κατανάλωσαν το βιομηχανικό λάδι κλονίστηκε σοβαρά καθώς ανέπτυξαν χρόνιες παθήσεις με μη αναστρέψιμες βλάβες σε ζωτικά όργανα.
TOS, το όνομα του εφιάλτη
Πρόκειται για τη χειρότερη μαζική δηλητηρίαση στην ιστορία της σύγχρονης Ευρώπης. Με συμπτώματα που δεν είχαν καταγραφεί ποτέ ως τότε στην παγκόσμια βιβλιογραφία για τις τοξικές δηλητηριάσεις, οι γιατροί ονόμασαν την "επιδημία" του '81 στην Ισπανία, Toxic Oil Syndrome-TOS (Σύνδρομο Τοξικού Λαδιού).
Ακόμη και σήμερα, 27 χρόνια μετά, οι ερευνητές μελετούν και καταγράφουν τις χρόνιες συνέπειες του TOS στην υγεία των θυμάτων. Πολλοί ασθενείς συνεχίζουν να υποφέρουν από νευρολογικές διαταραχές οι οποίες, όπως χαρακτηριστικά λένε οι γιατροί, είναι δύσκολο να αξιολογηθούν με βάση τις συμβατικές τεχνικές. Σε πολλές των περιπτώσεων έχουν καταγραφεί πνευμονική υπέρταση, καχεξία, μυϊκοί σπασμοί και σκληροδερμία.
Για περισσότερα από 15 χρόνια, επιστημονική επιτροπή υπό της αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Ινστιτούτου Υγείας Κάρλος ΙΙΙ της Μαδρίτης, ερεύνησε τις παθογενείς αιτίες του TOS χωρίς ωστόσο να καταλήξει σε σαφές συμπέρασμα. Σύμφωνα με το επιδημιολόγο Μπενεντέτο Τερακίνι του Πανεπιστημίου του Τορίνο, το σύνδρομο TOS είναι μία πολυσυστημική ασθένεια (πλήττει δηλαδή πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού) και προκαλείται από άγνωστης αιτίας τραυματισμό του ενδοθήλιου ιστού, ενώ ενεργοποιεί κατά λανθάνοντα τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς στην εκδήλωση ή κατά την εξέλιξη της νόσου. Η κοινώς αποδεκτή θεωρία σήμερα υποστηρίζει ότι άγνωστες ή μη ανιχνεύσιμες τοξικές ουσίες που σχηματίστηκαν κατά τη διαδικασία του ραφιναρίσματος για την απομάκρυνση της ανιλίνης, είναι αυτές που προκάλεσαν την δηλητηρίαση, ωστόσο ο ακριβής μηχανισμός εκδήλωσης του συνδρόμου παραμένει ακόμα και σήμερα άγνωστος...
Στη δίκη των υπεύθυνων του κυκλώματος που έγινε το 1987, το δικαστήριο δέχθηκε το επιχείρημα της υπεράσπισης ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρη επιστημονική απόδειξη πως το βιομηχανικό λάδι ευθύνεται για τους θανάτους, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους δικαστές να επιβάλλουν βαριές ποινές στους κατηγορούμενους.
Το link του άρθρου είναι αυτό: http://syriza-vyrona.pblogs.gr/2008/04/to-oryktolado-xypnhse-ton-efialth-toy-81-sth-ispania.html
Φίλε καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα αυτό το άρθρο και νόμιζα πως μας κοροϊδεύεις, αλλά με λίγο (δηλαδή σχετικά λίγο, γιατί έψαχνα δύο 24ωρα συνέχεια και χρειάστηκε να αξιοποιήσω και κάτι "γνωστούς" μου), βρήκα σχετικό video το οποιο και ανέβασα. (http://www.vimeo.com/19441595) Φαντάζομαι θα θες να το κάνεις άρθρο!
Φίλε φοβερό το βίντεο, πως το βρήκες; Φυσικά και θα το κάνω άρθρο, αν βρω πως μπαίνει βίντεο σε άρθρο από εκεί που το ανέβασες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γράφω και εδώ γιατί η κοροϊδία έχει τα όριά της. Το βίντεο για όποιον το παρακολουθήσει ολόκληρο αποδεικνύει σαφώς ότι όχι μόνο δεν έφταιγε το λάδι αλλά η όλη υπόθεση είναι μια υπόθεση ντροπής για την ισπανική κυβέρνηση που χειραγώγησε επίτηδες την έρευνα ώστε να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια, δηλαδή ότι έφταιγαν χημικά και φυτοφάρμακα πάνω σε ντομάτες ισπανικές. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να έχει φάει 2 24ωρα να ψάχνει την υπόθεση και να μην μπήκε στον κόπο να δει όλο το ντοκυμαντέρ, ούτε αυτός που εκστασιασμένος τάχα και ανήξερος το ανεβάζει στο blog να μην το είδε ολόκληρο, αφήνω δε το πόσο ύποπτα γρήγορα (σε 3 μέρες) έγιναν όλα (και πόσο απίθανο να βρεθεί αυτό το ντοκυμαντέρ από έναν άσχετο τώρα). Άρα και εδώ σας καταγγέλλω ως χειραγωγούς της κοινής γνώμης προς όφελος των εταιρειών τυποποιημένων λαδιών που σας (σε βασικά, σιγά μην υπάρχουν όντως 2) πληρώνουν. Ξανά: ντροπή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σας πω, εγώ το βίντεο το βρήκα και το ανέβασα στο blog, τώρα αν φταίει η ντομάτα ή το οτιδήποτε, δε με κάνει να νιώθω σίγουρος. Έχω από τη μία κάτι που ελέγχεται και στην τελική ξέρω που θα πάω αν πάθω το παραμικρό και από την άλλη ένα λάδι που μου έρχεται σε ένα τενεκέ και δεν το έχει ελέγξει κανένας. Ο καθένας μας, ας δώσει όποιο λάδι θέλει στα παιδιά του και ας είναι υπεύθυνος των πράξεών του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχίζεις τον εκφοβισμό, με το πιο γνωστό όπλο, το "τι δίνω στα παιδιά μου", κάνοντας ταυτόχρονα τον κινέζο για αυτά που καταγγέλλω. Πόσο νόμιμη είναι αυτή η μορφή διαφήμισης άραγε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πόσο ασφαλή ήταν τελικά τα τάχα ελεγχόμενα ηλιέλαια;;
Έλεος με τις θεωρίες συνωμοσίας! Εγώ ούτε λάδι παράγω, ούτε πουλάω λάδι. Αν κάποιος εμπιστεύεται το λάδι που παίρνει χύμα από τον οποιοδήποτε, καλή του όρεξη. Εγώ από προσωπική εμπειρία άρχισα να γράφω και όλη αυτή η επίθεση μου φαίνεται πολύ ύποπτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ φυσικά ούτε παράγεις λάδι, ούτε πουλάς, ένας απλός κειμενογράφος είσαι, που βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που ο χώρος της διαφήμισης έγινε τόσο άθλιος και εσύ αναγκαστικά ακόμη αθλιότερος (φαντάζομαι, αφού δεν πιστεύω ότι είσαι τόσο κυνικός ώστε να μη σε νοιάζει αυτή η εξαπάτηση, απλώς θεωρείς πως έτσι βγάζεις τα προς το ζην και νομιμοποιείσαι). Με την εταιρεία που σε πληρώνει τα έχω και να την ενημερώσεις πως δεν πρόκειται να σταματήσω να σχολιάζω αυτό το blog.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που τα έχεις με την εταιρεία που με πληρώνει γιατι είμαι δημόσιος υπάλληλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε θέλω ούτε να διάφημίσω κανέναν, αν ήθελα θα το είχα κάνει, και φυσικά και είμαι κυνικός όσο κυνικά γίνονται όλα στο εμπόριο τέτοιων ειδών. Σχολίαζε όσο θες, είμαι πολύ υπέρ της ελευθεριάς του λόγου, και επειδή εγώ έχω στοιχεία για το χύμα λάδι ανησυχείς. Αυτό που έχω κατλάβει εγώ από τους επισκέπτες μου είναι πως και άλλοι την έχουν πάθει και κάτι μου λέει πως δύσκολα θα τους αλλάξεις γνώμη.
Από την άλλη, εάν εσύ έχεις χύμα λάδι εξαιρετικής ποιότητας πολύ ευχαρίστως να το στείλεις για ανάλυση και άμα είναι ΤΟΠ με μεγάλη μου χαρά να αναφέρω στο blog μου έναν τοπικό παραγωγό.
Σιγά μην είσαι δημόσιος υπάλληλος -αν ναι, κάνεις και δεύτερη δουλειά ως κειμενογράφος-διαφημιστής. Ό,τι και να πεις, αυτό είναι πασιφανές. Τα στοιχεία που υποτίθεται πως έχεις τα σχολίασα αρκούντως, κάτι που εσύ απέφυγες συστηματικά. Ναι ή όχι; Προς ενημέρωση της εταιρείας σου (φυσικά και δε θα τολμούσε να αυτοδιαφημιστεί εδώ, έχει επιλέξει την πλάγια οδό της δυσφήμισης του χύμα) αν και μέχρι τώρα έχω αγοράσει μόνο 2 τενεκέδες χύμα λάδι στη ζωή μου (όχι από άποψη, δεν έτυχε απλώς) τώρα από άποψη δεν πρόκειται να ξαναγοράσω λάδι τυποποιημένο και ειδικά των μεγάλων εταιριών -όσο μπορώ να βρίσκω τουλάχιστον χύμα. Είναι τόσο ανήθικο αυτό που κάνουν σε αυτό το blog που πλέον είμαι σίγουρη πως το τυποποιημένο λάδι μάλλον είναι πιο επικίνδυνο από όσο φανταζόμουν. Οι εταιρίες πάντως είναι. Και εσύ βρες άλλη δουλειά επιτέλους!
ΑπάντησηΔιαγραφή