Για ένα χύμα λάδι θα σας πω

Αθηναίος δεν ήμουν και Αθηναίος έγινα. Λίγο έξω από τη Καλαμάτα μεγάλωσα και πήγα σχολείο, ανέβηκα Αθήνα να σπουδάσω, πήγα στρατό, γύρισα στη Καλαμάτα μπας και βρω δουλειά αλλά τελικα για τα μάτια μιας κοπέλας επέστρεψα και στο τέλος έμεινα και άρχισα να δουλεύω εδώ. Παντρεύτηκα την Ειρήνη, (για άλλη γύρισα με άλλη παντρεύτηκα) έκανα τα δίδυμα αλλά οι σχέσεις με τη πατρίδα έμειναν σταθερές. Όμως καμιά φορά από τις σχέσεις αυτές την πατάς. 

Χρόνια τώρα μιας και στο χωριό έχει ελιές αγόραζα από διαφορους συγγενείς που κάνανε παραγωγή λάδι. Κανόνιζα όποτε κατέβαινα και έπαιρνα ένα τενεκέ μεγάλο δεκαεπτάκιλο και πλήρωνα γύρω στα 75 ευρώ για να έχω καλό λάδι από το χωριό για τα παιδιά. Έτσι έκανα και φέτος. Κατέβηκα στο χωριό και κανόνισα να πάρω ένα μεγάλο τενεκέ από ένα μακρινό ξάδελφο που μου το έδωσε 80 ευρώ. Υποτίθεται πως μου έδωσε από το καλό, που έχει για το σπίτι του, χωρίς ψεκάσματα χωρίς λίπασματα, που δεν δίνει στους άλλους και για αυτό ήταν λίγο τσιμπημένο.

Γυρνάω πίσω και η πρώτη μου κίνηση ήταν να ανοίξω το τενεκέ και να γεμίσω τα μπουκάλια για τη καθημερινή χρήση. Τελειώνω, κάθομαι στο καναπέ και  βάζω τηλεόραση περιμένοντας την Ειρήνη να ετοιμάσει φαγητό. Η Ειρήνη, ετοιμάζει ένα κοτόπουλο ρολό και μία σπέσιαλ χωριάτικη να φάμε. Ήταν και τα παιδιά στα πεθερικά μου, οπότε ήταν ευκαιρία να φάμε ένα γεύμα τα δυό μας που από τότε που γεννηθήκαν τα δίδυμα δεν καταφέρνουμε.  

Με φωνάζει, κάθομαι στο τραπέζι, είχε ανάψει και κεράκι το Ρηνιώ για να το ευχαριστηθούμε. Βλέπω τη σαλάτα και ενθουσιάζομαι, πάω όμως να φάω μία ντομάτα και γεμίζει το στόμα με μία παράξενη γεύση. Ένιωθα μία ταγγίλα και μία περίεργη γεύση. Ξίνισα τα μούτρα και αμέσως την έβγαλα από το στόμα μου. 

Με βλέπει το Ρηνιώ μου λέει τι επαθες; Της λέω για τη ντομάτα και την γεύση που αφήνει και αναρωτιέται αν είναι χαλασμένη η ντομάτα. Βάζω στην άκρη τη ντομάτα και δοκιμάζω λίγη φέτα. Τα ίδια και χειρότερα. Χάλια πως το λένε.

Κάπου εκεί λοιπόν αποφασίζω να κάνω το θαρραλέο και βουτάω το ψωμί στο λάδι. Τι το θέλα, θαρρείς και το λάδι ήταν σαν μουχλιασμένο. Ταγγίλα και μούχλα αν μπορείτε να το φανταστείτε ως γεύση. Τέτοιο χάλια λάδι δεν είχα ξαναδοκιμάσει. Χάλια εντελώς πάνε τα λεφτά πάνε όλα. Από τα νεύρα μου κόντεψα να σκάσω. Ρε ο Ηλίας να μας κάνει τέτοια ζημιά. Που είμαστε και τριτοξάδελφα; Τι διάολο. 

Μια δυο κατέβηκα κάτω πήρα από το mini market της γειτονιάς ένα κανονικό λάδι και έβαλα την Ειρήνη να φτιάξει άλλη σαλάτα να φάμε σαν άνθρωποι. Τι να το κάνεις όμως που η βραδιά είχε χαλάσει και δεν την ευχαριστηθήκαμε τη μία και μοναδική εδώ και καιρό που είχαμε οι δυο μας. 

Εγώ χύμα δεν ξαναπαίρνω δεν κατάλαβα δηλαδή να γυρνάω ψόφιος από ταξίδι και να τρώω τέτοια σαλάτα; Δεν παίζει ξεχάστε το από εδώ και εμπρός.

.﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽παναβα δηλαδή να γυρνάρΡηνιυτ