Το Τοξικό Χύμα Λάδι της Ισπανίας

Όταν είχα βρει το άρθρο του Vita μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η υπόθεση με το τοξικό λάδι στην Ισπανία. Έψαξα λίγο περισσότερο την υπόθεση και βρήκα μία πολύ εμπεριστατομένη ανάλυση σε ένα site του ΣΥΡΙΖΑ Βύρωνα. Εκεί κάποιος έχει γράψει αναλυτικά για την ιστορία που είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αν μη τι άλλο σοκαριστική. Διαβάστε και θα καταλάβετε:

Του Νίκου ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ 

Πανικό έσπειρε στην Ισπανία η είδηση για το μολυσμένο ηλιέλαιο από την Ουκρανία, κι όχι άδικα...  

Ο εφιάλτης που ακούει στο όνομα "Σύνδρομο Τοξικού Λαδιού" (TOS) ξύπνησε οδυνηρές μνήμες στους Ισπανούς πολύ πριν η υπόθεση του ουκρανικού ηλιελαίου εξελιχθεί σε πανευρωπαϊκό σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. 

Όχι μόνον γιατί το 71% του ηλιελαίου που καταναλώνεται σήμερα στην Ισπανία προέρχεται από την Ουκρανία, όχι μόνον γιατί στα ράφια των 359 υπεραγορών και των 14.584 σούπερ μάρκετ της χώρας κυκλοφορούν περίπου 800 (!) ετικέτες συσκευασμένου ηλιελαίου και από αυτές η ισπανική Υπηρεσία Ασφάλειας Τροφίμων (AESAN) έλεγξε μόνο τις 320, όχι μόνον γιατί το ισπανικό υπουργείο Υγείας και Τροφίμων βιάστηκε να κλείσει την υπόθεση εντός 72 ωρών αποσύροντας περίπου 3.500 τόνους συσκευασμένου ηλιελαίου, αλλά για έναν άλλο πολύ σοβαρότερο λόγο που οι Ισπανοί, είκοσι επτά χρόνια μετά, δεν μπορούν, δεν γίνεται, να ξεχάσουν... 


Επιδημία στις εργατικές... 


Πρωτομαγιά του 1981 κι ένα οκτάχρονο αγόρι, ο Χάιμε Βακέρο Γκαρθία, μεταφέρεται εσπευσμένα ύστερα από ξαφνική αδιαθεσία στο νοσοκομείο παίδων της Μαδρίτης "Λα Παζ". Στον δρόμο προς το νοσοκομείο, το άτυχο αγόρι ξεψυχά στα χέρια της μάνας του... 

Οι γιατροί μαθαίνουν από τους γονείς ότι και τα υπόλοιπα πέντε αδέλφια του είναι άρρωστα. Αποφασίζουν να τα μεταφέρουν στην κλινική "Ντελ Ρέι" που ειδικεύεται στις μεταδοτικές ασθένειες. Βάσει των συμπτωμάτων (πυρετός, βήχας, μυαλγία, πόνος στο στήθος και τα πλευρά, δυσκολία στην αναπνοή) οι γιατροί της κλινικής διαγνώσκουν "άτυπη πνευμονία" και υποβάλλουν τα πέντε αδέλφια σε θεραπεία με αντιβιοτικά. Είναι όμως προβληματισμένοι απέναντι στο προφανές επιστημονικό παράδοξο της περίπτωσης που αντιμετωπίζουν: πώς γίνεται πέντε μέλη της ίδιας οικογένειας να εμφανίζουν ταυτόχρονα συμπτώματα πνευμονίας... 
Η επιστημονική έρευνα έπρεπε άμεσα να εντοπίσει την εστία του κακού. Την ίδια ώρα τα νοσοκομεία της Μαδρίτης γεμίζουν με ασθενείς που εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα ενώ η είδηση για την "επιδημία-μυστήριο" που εξαπλώνεται στην πόλη γίνεται πρώτο θέμα στις εφημερίδες και μονοπωλεί τα τηλεοπτικά δελτία. 
Με τη νεαρή ισπανική δημοκρατία να προσπαθεί να ορθοποδήσει κυκλωμένη από διάχυτο φόβο και ανησυχία μόλις έξι χρόνια από το θάνατο του Φράνκο και τρεις μήνες μετά την εισβολή του στρατηγού Αντόνιο Τεχέρο στο ισπανικό κοινοβούλιο, η έρευνα γιατρών και επιδημιολόγων διεξάγεται με δυσκολία. Προσπαθώντας να μην κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου στην εγχώρια βιομηχανία ελαιολάδου και μη έχοντας καμία στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι αρχές δείχνουν να έχουν παραλύσει. Αλλά η επιστημονική προσπάθεια φέρνει επιτέλους καρπούς και ένα μήνα μετά το ξέσπασμα της "επιδημίας" ο δρ Χουάν Ταμπουένκα Όλιβερ, διευθυντής του νοσοκομείου Infantil de Nino Jesus, βρίσκει την άκρη του νήματος. 

Τα θύματα της "μυστηριώδους επιδημίας" δηλητηριάστηκαν από μολυσμένο "ελαιόλαδο" που δεν ήταν τίποτε άλλο από φτηνό λάδι αγριοκράμβης βιομηχανικής χρήσης που είχε αναμιχθεί με ανιλίνη, μία ισχυρή τοξική ουσία!
Το λάδι είχε εισαχθεί από την εταιρία RAPSA του Σαν Σεμπαστιάν, είχε ραφιναριστεί στα ελαιουργεία της εταιρίας ITH στη Σεβίλλης προκειμένου να απομακρυνθούν τα χημικά πρόσθετα και στη συνέχεια διοχετεύτηκε σε εμπόρους οι οποίοι το πουλούσαν χύμα, ως "ελαιόλαδο" πλέον, σε πλαστικά μπιτόνια στις λαϊκές αγορές -τις γνωστές "μερκαντίλος"- γύρω από τα μπλοκ των εργατικών πολυκατοικιών στα περίχωρα της μητρόπολης. 
 
Λάδι για πολυουρεθάνη... 

Η ανιλίνη, χημική οργανική ένωση του αζώτου (C6H7N), είναι ο πιο απλή και η πλέον σημαντική της οικογένειας των αρωματικών αμινών καθώς αποτελεί τη βάση για την παραγωγή άλλων σύνθετων χημικών. Η κύρια εφαρμογή της βρίσκεται στη βιομηχανία παρασκευής πολυουρεθάνης, του γνωστού μονωτικού υλικού. Οι εισαγωγές φτηνού λαδιού αγριοκράμβης, με ανάμειξη ανιλίνης σε ποσοστό 2% για βιομηχανική χρήση, ήταν νόμιμες εκείνη την εποχή στην Ισπανία. Αποτελούσε ωστόσο κοινό μυστικό ότι μεγάλη ποσότητα του λαδιού αυτού, που εισάγονταν κυρίως από τη Γαλλία, πήγαινε στα ελαιουργεία. Εκεί τα χημικά και οι χρωστικές απομακρύνονταν με χημικό ραφινάρισμα και το λάδι κατέληγε στο κύκλωμα των "μερκαντίλος" για να πουληθεί στους πάγκους των λαϊκών αγορών ως "μαγειρικό ελαιόλαδο"... Η ανιλίνη είναι ένα ισχυρό τοξικό δηλητήριο που όταν περάσει στον ανθρώπινο οργανισμό χτυπά άμεσα το νευρικό σύστημα προκαλώντας πονοκεφάλους, υπνηλία, κυάνωση, πνευματική σύγχυση και μυϊκούς σπασμούς. 

Μέσα σε λίγους μήνες, πάνω από 350 άνθρωποι, οι περισσότεροι γυναίκες και παιδιά, είχαν πεθάνει στη Μαδρίτη ενώ οι θάνατοι από τις άμεσες ή έμμεσες συνέπειες της δηλητηρίασης υπολογίζονται σήμερα σε 1.000. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η υγεία άλλων 20.000 ανθρώπων που κατανάλωσαν το βιομηχανικό λάδι κλονίστηκε σοβαρά καθώς ανέπτυξαν χρόνιες παθήσεις με μη αναστρέψιμες βλάβες σε ζωτικά όργανα. 

TOS, το όνομα του εφιάλτη 

Πρόκειται για τη χειρότερη μαζική δηλητηρίαση στην ιστορία της σύγχρονης Ευρώπης. Με συμπτώματα που δεν είχαν καταγραφεί ποτέ ως τότε στην παγκόσμια βιβλιογραφία για τις τοξικές δηλητηριάσεις, οι γιατροί ονόμασαν την "επιδημία" του '81 στην Ισπανία, Toxic Oil Syndrome-TOS (Σύνδρομο Τοξικού Λαδιού). 

Ακόμη και σήμερα, 27 χρόνια μετά, οι ερευνητές μελετούν και καταγράφουν τις χρόνιες συνέπειες του TOS στην υγεία των θυμάτων. Πολλοί ασθενείς συνεχίζουν να υποφέρουν από νευρολογικές διαταραχές οι οποίες, όπως χαρακτηριστικά λένε οι γιατροί, είναι δύσκολο να αξιολογηθούν με βάση τις συμβατικές τεχνικές. Σε πολλές των περιπτώσεων έχουν καταγραφεί πνευμονική υπέρταση, καχεξία, μυϊκοί σπασμοί και σκληροδερμία. 

Για περισσότερα από 15 χρόνια, επιστημονική επιτροπή υπό της αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Ινστιτούτου Υγείας Κάρλος ΙΙΙ της Μαδρίτης, ερεύνησε τις παθογενείς αιτίες του TOS χωρίς ωστόσο να καταλήξει σε σαφές συμπέρασμα. Σύμφωνα με το επιδημιολόγο Μπενεντέτο Τερακίνι του Πανεπιστημίου του Τορίνο, το σύνδρομο TOS είναι μία πολυσυστημική ασθένεια (πλήττει δηλαδή πολλά συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού) και προκαλείται από άγνωστης αιτίας τραυματισμό του ενδοθήλιου ιστού, ενώ ενεργοποιεί κατά λανθάνοντα τρόπο το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς στην εκδήλωση ή κατά την εξέλιξη της νόσου. Η κοινώς αποδεκτή θεωρία σήμερα υποστηρίζει ότι άγνωστες ή μη ανιχνεύσιμες τοξικές ουσίες που σχηματίστηκαν κατά τη διαδικασία του ραφιναρίσματος για την απομάκρυνση της ανιλίνης, είναι αυτές που προκάλεσαν την δηλητηρίαση, ωστόσο ο ακριβής μηχανισμός εκδήλωσης του συνδρόμου παραμένει ακόμα και σήμερα άγνωστος... 

Στη δίκη των υπεύθυνων του κυκλώματος που έγινε το 1987, το δικαστήριο δέχθηκε το επιχείρημα της υπεράσπισης ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρη επιστημονική απόδειξη πως το βιομηχανικό λάδι ευθύνεται για τους θανάτους, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους δικαστές να επιβάλλουν βαριές ποινές στους κατηγορούμενους. 

Το link του άρθρου είναι αυτό: http://syriza-vyrona.pblogs.gr/2008/04/to-oryktolado-xypnhse-ton-efialth-toy-81-sth-ispania.html

Χύμα Λάδι και Φοροδιαφυγή

Όπως οι περισσότεροι είχα μάθει να ζω, χωρίς να ζητάω αποδείξεις για τίποτα. Εγώ πλήρωνα κανονικά τους φόρους μου, μιας και είμαι μισθωτός αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί τι ζημιά που προκαλεί στη κοινωνία μας η φοροδιαφυγή, μέχρι που είδα και εγώ όπως οι υπόλοιποι το ΔΝΤ να μας χτυπάει τη πόρτα. Με αφορμή όλη αυτή την έρευνα που έχω ξεκινήσει για το ελαιόλαδο και τους τενεκέδες με το χύμα λάδι που πουλάνε διάφοροι συγγενείς και φίλοι δεξιά αριστερά έπεσα και σε ορισμένα άρθρα όπως αυτό: http://www.star.gr/economy/57068/ που αναδεικνύουν την σημαντική πτυχή της φοροδιαφυγής από το χύμα ελαιόλαδο. Αξίζει μια ματιά πιστεύω.

Ένοχο για φοροδιαφυγή το… χύμα ελαιόλαδο

Από τη μία το κράτος αναζητεί εναγωνίως έσοδα, από την άλλη «χαρίζει» 50 εκ . ευρώ όσα δηλαδή τα έσοδα από τον ΦΠΑ για το χύμα λάδι που πωλείται σε τενεκέδες.

Σύμφωνα με στοιχεία,οι καταναλωτές ξοδεύουν κάθε χρόνο περί τα 240 εκ. ευρώ για να αγοράσουν χύμα εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο (ή τουλάχιστον έτσι το διαφημίζουν αυτοί που το διαθέτουν) από τενεκέδες χωρίς τιμολόγια και παραστατικά και χωρίς άρα να αποδίδεται ο ΦΠΑ στο κράτος.

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε, κατέδειξε πως το 10% του χύμα ελαιόλαδου διατίθεται  με άμεσες πωλήσεις των ελαιοπαραγωγών και το υπόλοιπο 90% στο πλανόδιο παρεμπόριο ή σε άλλα «κανάλια» διάθεσης όπως οι λαϊκές αγορές.

Παράγοντες του κλάδου, όμως, σχολιάζουν πως το θέμα με το χύμα ελαιόλαδο είναι πολύ σοβαρότερο από την «απλή» αφορολόγητη αγοραπωλησία: το χύμα ελαιόλαδο σε τενεκέ είναι ο βασικός υπεύθυνος, όπως ισχυρίζονται, για την αποεπένδυση που παρατηρείται στον κλάδο τα τελευταία χρόνια με την σιωπηρή ανοχή-αδιαφορία του κράτους.

Όπως οι ίδιοι αναφέρουν, κάθε χρόνο μεταφέρονται εκτός Ελλάδος σε κοντέινερ περίπου 100.000 τόνοι ελληνικού χύμα ελαιόλαδου από τους συνεταιρισμούς σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτό τον τρόπο, αφήνεται στην τύχη ένα προϊόν που ταυτίζεται με την Ελλάδα καθώς η χώρα μας αν και είναι στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών που παράγουν εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο (με το 80% της παραγωγής να είναι οξύτητας μέχρι 0,8%) και στην Τρίτη θέση παγκοσμίως στην παραγωγή ελαιόλαδου, παρ’ όλα αυτάκατέχει μόλις 3% μερίδιο στις παγκόσμιες αγορές.

Τα καλά του ελαιόλαδου

Επειδή το λάδι δεν είναι μόνο χύμα από κακούς παραγωγούς αλλά έχει και πολύ καλές ιδιότητες αξίζει να τις μάθουμε. Διάβασα σε ένα παλιό άρθρο στο Αθηνόραμα ορισμένες πολύ καλές πληροφορίες. Το link του άρθρου είναι αυτό: http://www.athinorama.gr/umami/food/articles/?id=1894 το αναδημοσιεύω αυτούσιο:

Χύμα Λάδι, ακόμα και τοξικό λάδι

Ψάχνοντας όλο και περισσότερο τους κινδύνους που διατρέχουμε από το χύμα λάδι βρήκα αυτό το εξαιρετικό άρθρο στο Vita, http://www.vita.gr/html/ent/899/ent.6899.asp. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση κυρίως οι αναφορές του στο χύμα ελαιόλαδο που αγοράζουμε από φίλους που όπως γράφει χαρακτηριστικά το άρθρο:

Να προτιμήσουμε χύμα ελαιόλαδο;
Πολλοί από εμάς θεωρούμε ότι το χύμα ελαιόλαδο που αγοράζουμε είναι αγνό, αφού -όπως μας είπαν- προέρχεται «από κάποιο φίλο». Eρευνα που έγινε στη χώρα μας έδειξε ότι το 60% του χύμα ελαιόλαδου από πλανόδιους είναι: 

›Kακής ποιότητας ›Οξειδωμένο ›Νοθευμένο. 

Και αυτό γιατί, όταν προμηθευόμαστε χύμα ελαιόλαδο από άγνωστους, χωρίς να ξέρουμε την ακριβή προέλευσή του, δεν γνωρίζουμε: 

1| Αν είναι περυσινό ή φετινό.
2| Αν έχει νοθευτεί με σπορέλαια ή και χρωστικές ουσίες.
3| Αν είναι οξειδωμένο.
4| Αν έχει αποθηκευτεί σωστά μέχρι να φτάσει στα σπίτια μας.
5| Αν έχει υψηλή οξύτητα.
6| Αν έχει μολυνθεί. 

Αλλά αυτό που πραγματικά με έβαλε σε ακόμα μεγαλύτερες σκέψεις είναι η υπόθεση με το τοξικό χύμα λάδι της Ισπανίας. Δεν την ήξερα την υπόθεση και έπαθα σοκ καθώς την διάβαζα σκεφτόμενος πόσο εύκολα θα μπρορούσα να την είχα πατήσει και εγώ από κάτι τέτοιο, μιας και όλη μου τη ζωή έπαιρνα χύμα λάδι στο τενεκέ από κάποιο φίλο.

Διαβάστε τι λέει ακριβώς εδώ:

Το σύνδροµο του τοξικού λαδιού
Πολλοί έχουν ξεχάσει το τραγικό παράδειγµα της Ισπανίας τo 1981, όπου χύµα λάδι νοθεύτηκε µε σπορέλαια και µια χρωστική ουσία, προκειµένου να αποκτήσει το επιθυµητό χρώµα, µε αποτέλεσµα 1.200 νεκρούς και χιλιάδες αρρώστους. Σύµφωνα µε τον καθηγητή ∆ηµήτρη Κουρέτα, από το τµήµα Βιοχηµείας-Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστηµίου Θεσσαλίας, «το σύνδροµο του τοξικού λαδιού είναι ένα παράδειγµα για το πώς ακόµη και µια αναπτυγµένη χώρα µπορεί να προσβληθεί από µια µαζική επιδηµία περιβαλλοντικής προέλευσης, αν προκύψουν δυσλειτουργίες στο σύστηµα ελέγχου και ρύθµισης της διάθεσης της τροφής ή άλλων προϊόντων. Τα -τοξικά συστατικά των νοθευµένων λαδιών ήταν παρόντα σε πολύ µικρές ποσότητες, αλλά αν τα λιπαρά οξέα ή άλλα σχετικά συστατικά είναι όντως η αιτία της τοξικότητας του συνδρόµου του τοξικού λαδιού, τότε ακόµη και σε πολύ µικρές συγκεντρώσεις είναι εξαιρετικά τοξικά». Στην περίπτωση του νοθευµένου ηλιελαίου στη -χώρα µας, ο καθηγητής Κουρέτας θεωρεί πολύ πιθανό, παρόλο που η νόθευση ήταν της τάξης του 0,1% (οι ουσίες που δηµιούργησαν το πρόβληµα στην Ισπανία ήταν σε µικρότερη ποσότητα), 
να υπάρξουν περιστατικά στο µέλλον µε κρούσµατα τοξικότητας. «∆εν µπορώ να ξέρω σε τι βαθµό», λέει, «αλλά αν ήµουν κράτος, θα -είχα ήδη ενεργοποιήσει µηχανισµούς παρακολούθησης».

Απλά συγκλονιστικά τα όσα αναφέρει ο καθηγητής και πρέπει όλοι να προβληματιστούμε.

Πόσο στοιχίζει τελικά το χύμα λάδι

Σήμερα επιστρέφοντας από τη δουλειά, πέρασα από super market για να ψωνίσω πράγματα. Πήγα να πάρω και λάδι μιας και με τη γνωστή ιστορία με το τενεκέ χύμα λάδι που βγήκε χάλια είχαμε μόνο ένα μικρό μπουκαλάκι. Εκεί λοιπόν διαπίστωσα πως ο τενεκές των πέντε λίτρων επώνυμο τυποποιημένο λάδι είναι γύρω στα 20€.

Την ώρα που όπως διάβασα το πρωί στο άρθρο για τη ληστεία, ο μεγάλος χύμα λάδι, χωρίς τυποποίηση, χωρίς συσκευασία, χωρίς τίποτα έχει 70€ και εγώ πλήρωσα το δικό μου 80€. Υποτίθεται πως η τυποποίηση, ο έλεγχος, οι αυστηρές προδιαγραφές ανεβάζουν την τιμή ενώ εδώ η τιμή πρακτικά είναι στα ίδια.

10 τενεκέδες χύμα λάδι

Διαβάζω σήμερα στο Newsbomb, http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/ekdromh-sta-exochika για κάτι τύπους που κλέψανε εξοχικά στην Ηλεία. Διαβάστε και θα σας πω τις απορίες μου.

 «Εκδρομή» στα εξοχικά

Είπαν να κάνουν σαββατοκύριακο σε εξοχικό… άλλων. Ο λόγος για τους επίδοξους ληστές στην Ηλεία οι οποίοι έκαναν, το Σάββατο επιδρομή στις εξοχικές κατοικίες.
Μία αποθήκη εξοχικής κατοικίας στη Νεάπολη Βάρδας έκρυβε έναν «θησαυρό». Τα χέρια τους έτριβαν οι άγνωστοι που έκαναν επιδρομή στο χώρο, καθώς πήραν δύο ανοξείδωτα δοχεία με 140 λίτρα ελαιόλαδο, 90λίτρα κρασί, δέκα μεταχειρισμένους υπολογιστές, διάφορα εργαλεία και μια ηλεκτρική σκούπα. Η «σούμα» έβγαλε 4.000 ευρώ αξία κλοπιμαίων.

Στην περιοχή Λέτρινα Πύργου, οι κλέφτες χτύπησαν σε άλλη εξοχική κατοικία. Μπήκαν από το παράθυρο και έφυγαν από την πόρτα, μαζί με μια τηλεόραση, ένα σίδερο, ένα βραστήρα, ποτά και πετσέτες.

Όμως οι κλέφτες χτύπησαν και σε τρίτο εξοχικό, στην Κάτω Παναγιά Κυλλήνης αυτή τη φορά. Εκεί μπήκαν από την πίσω πόρτα, την οποία και έσπασαν. Φεύγοντας πήραν μαζί τους δύο ποδήλατα αξίας 500 ευρώ, μια ηλεκτρική κουζίνα αξίας 300 ευρώ, ένα πιεστικό αξίας 250 ευρώ, δύο αερόθερμα αξίας 200 ευρώ, δέκα τενεκέδες με λάδι αξίας 700 ευρώ και διάφορα ηλεκτρικά εργαλεία αξίας 500 ευρώ. Σύνολο… 2.450 ευρώ.



Πηγή: iliatora.gr

 

Αν διαβάσετε αυτά που έκανα bold θα δείτε πως κλέψανε τενεκέδες με χύμα λάδι. Και μάλιστα στην αναλυτική σούμα κάτω κάτω οι δέκα τενεκέδες είναι το πιο "πολύτιμο" σε αξία κλοπιμαίο με αξία 70€ ανά τενεκέ με χύμα λάδι.

Και δεν πρέπει να ήταν και από το "καλό" γιατί το "καλό" που μου έδωσε εμένα ο δικός μου είχε 80 ευρώ ο τενεκές.

Παραγωγή Λαδιού

Προσπαθώ να καταλάβω την διαδικασία για τη παραγωγή λαδιού και έπεσα πάνω σε αυτό το άρθρο http://www.ftiaxno.gr/2010/10/blog-post_31.html που έχει και επιστημονική αναφορά από το 1931!!!! Έχει μεγάλο ενδιαφέρον πόσοι από αυτούς τους κανόνες τηρούνται για το ελαιόλαδο και πόσοι από αυτούς έχουν τηρηθεί στο χύμα λάδι που παίρνουμε με το τενεκέ σπίτι μας.

Επέλεξα ορισμένα σημεία από το άρθρο που μου έκαναν εντύπωση:

Περί τυποποίησης Λαδιού

Προσπαθώ να βρω στοιχεία για τη τυποποίηση και τη παραγωγή λαδιού, το χύμα λάδι και το τυποποιημένο. Ψάχνοντας διαπίστωσα πως οι νομαρχίες εκδίδουν οδηγίες για το θέμα της τυποποίησης. Εδώ http://www.agrotypos.gr/index.asp?mod=articles&id=55465 βρήκα μία ανακοίνωση της νομαρχίας Λαρίσης για το θέμα του ελαιόλαδου.

Η ανακοίνωση λέει:

Από το Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης της Νομαρχίας Λάρισας ανακοινώνεται, ότι, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στα άρθρα 7 και 8 της υπ΄ αριθ 323902/18.09.2009 απόφασης των υπουργών Οικονομίας & Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, όλες οι επιχειρήσεις τυποποίησης και συσκευασίας παρθένων ελαιόλαδων, ελαιόλαδων και πυρηνέλαιων, υποχρεούνται να παίρνουν έγκριση και να εφοδιάζονται με αλφαριθμητικό αριθμό αναγνώρισης.

Ειδικότερα η ανακοίνωση της Νομαρχίας Λάρισας αναφέρει τα εξής: 
Οι επιχειρήσεις που διαθέτουν εγκαταστάσεις τυποποίησης και συσκευασίας των παραπάνω ελαίων υποχρεούνται να υποβάλουν αίτηση στο Τμήμα Ελαίας της Δ/νσης Π.Α.Π. Δενδροκηπευτικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, δια μέσω των Δ/νσεων Αγροτικής Ανάπτυξης των οικείων Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων στην περιοχή στην οποία έχουν την έδρα τους. Η έγκριση των επιχειρήσεων χορηγείται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατόπιν εισηγήσεως του Τμήματος Ελαίας της Δ/νσης Π.Α.Π. Δενδροκηπευτικής του Υπουργείου. Σε κάθε επιχείρηση χορηγείται ένας κωδικός αριθμός έγκρισης, μοναδικός για κάθε περίπτωση, ο οποίος αναγράφεται υποχρεωτικά επί της συσκευασίας των ελαίων. Για τα παρθένα ελαιόλαδα είναι υποχρεωτική η αναγραφή του κωδικού αριθμού στις συσκευασίες από 01.07.2009, όπως αυτό ορίζεται σε προγενέστερη απόφαση και ισχύει. Για τα ελαιόλαδα αποτελούμενα από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα και τα πυρηνέλαια, η αναγραφή της υποχρεωτικής ένδειξης (κωδικός αριθμός) αρχίζει από 1η Ιουλίου 2010. Περισσότερες πληροφορίες για τα δικαιολογητικά που απαιτούνται, για τις Υποχρεωτικές Ενδείξεις που αναγράφονται στην ετικέτα (σήμανση), για τις προδιαγραφές εμπορίας σε επίπεδο λιανικού εμπορίου, για τον υποχρεωτικό προσδιορισμό της καταγωγής των παρθένων ελαιόλαδων, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στην Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης Τμήμα Ποιοτικού Ελέγχου.

Τι να προσέχουμε στο χύμα λάδι

Επειδή έχω προβληματιστεί αρκετά με το θέμα του λαδιού έψαξα λίγο παραπάνω και βρήκα αυτό το άρθρο στο Αθηνόραμα στη διεύθυνση: http://www.athinorama.gr/umami/food/articles/?id=2237

Στο θέμα του λαδιού γράφει:

Πρόκειται για το απόλυτο δώρο στην υγεία μας: το ελαιόλαδο, είναι η μοναδική λιπαρή ουσία που αποτελείται κυρίως από μονοακόρεστα λιπαρά, τα μοναδικά που δεν αυξάνουν την κακή χοληστερίνη (LDL) και δεν αλλοιώνονται στην επεξεργασία.

Στο λάδι συμβαίνει το ίδιο με ό,τι συνέβαινε για χρόνια με το κρασί. 
Ο κόσμος έχει μάθει να αγοράζει χύμα λάδι. Σε αυτή την περίπτωση, τίποτα δεν εξασφαλίζει την ποιότητα και την έλλειψη νοθείας στο προϊόν. Το λάδι που αγοράζουμε πρέπει να είναι τυποποιημένο σε φιάλες ή δοχεία μέχρι 5 λίτρα, στα οποία να αναγράφεται το όνομα και η πλήρης διεύθυνση του παρασκευαστή.

Το ελαιόλαδο πρέπει να έχει κρυστάλλινη καθαρότητα. 
Η υγρασία, τα αιωρήματα και η μούργα ταγγίζουν και πικρίζουν το ελαιόλαδο.

Το χρώμα του ελαιόλαδου πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ του ανοιχτού χρυσοπράσινου και του σκούρου πράσινου. 
Ξασπρισμένα ελαιόλαδα πρέπει να αποφεύγονται, γιατί στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι παλαιά ή/και ταγγισμένα.

Το καλό ελαιόλαδο είναι χαμηλής οξύτητας (0-1%) και πρέπει να είναι πάντα φρέσκο (να απέχει αρκετό διάστημα από την ημερομηνία λήξης), ερμητικά κλεισμένο (ασφάλεια γνησιότητας) και να φυλάσσεται σε μέρη που δεν τα βλέπει ο ήλιος ή που δεν είναι κοντά σε θερμαντικά σώματα.

Τέλος, να είστε επιφυλακτικοί όταν το ελαιόλαδο διατίθεται σε τιμή πολύ χαμηλότερη του μέσου όρου της αγοράς... 

Νομίζω πως είναι πολύ κατατοπιστικό.

Κώστας vs Χύμα Λάδι, part II

Μετά από εκείνη τη φοβερή και τρομερή εμπειρία με το τενεκέ χύμα λάδι του Ηλία το άφησα μια δύο μέρες και δεν ήθελα να ασχοληθώ. Το Σαββατοκύριακο όμως αποφάσισα να κάνω κάτι μικρουδραυλικές δουλειές στο σπίτι και καθώς άνοιξα το ντουλάπι κάτω από το νεροχύτη της κουζίνας έπεσα πάνω στο τενεκέ.


Τον έβαλα στην άκρη, τελείωσα τη δουλειά με το νεροχύτη και πήρα το τενεκέ με το χύμα λάδι να τον πετάξω. Όμως κάτι με έτρωγε μέσα μου  να δω τι έφταιγε και το ελαιόλαδο ήταν χάλια. Παίρνω λοιπόν το τενεκέ τον κουνάω καλά (όσο μπορούσα τέλος πάντων γιατί είναι και βαρύς) και ρίχνω λάδι σε μία μικρή λεκάνη που είχα για να μαζεύω τα νερά όσο δούλευα στο νεροχύτη.


Το αφήνω εκεί για κάποια ώρα, το ψιλοξεχνάω κιόλας μιας και πήγα μέσα και έπαιζα με τα παιδιά και κάποια στιγμή με ρωτάει μετά από μία-δύο ώρες η Ειρήνη αν θα κάνω κάτι με αυτό και αν εξυπηρετεί κάτι στη μέση της κουζίνας. Πάω το παίρνω και διαπιστώνω πως το λάδι είχε κάτι σαν ίζημα μέσα και μύριζε κάπως σαν μούχλα.


Κάθομαι στον υπολογιστή γράφω "ίζημα στο λάδι" στο google και ανακαλύπτω πως αυτό το πράγμα στο λάδι είναι η μούργα. Την είχα ακούσει πολλές φορές ως έννοια αλλά δεν είχε τύχει να έχω δει ξανά στο παρελθόν λάδι με τόσο μούργα. Σε γενικές γραμμές ήξερα πως η μούργα μπορεί να αφαιρεθεί και με το ψάξιμο βρήκα κάτι Κύπριους που είχαν αρκετά αναλυτικές πληροφορίες για αυτό σε ένα pdf. Είχα κάποιες άγνωστες λέξεις στα κυπριακά όπως αυτό το "βαρετή" αλλά από τα συμφραζόμενα κατάλαβα πως εννοούσε πιο βαριά και έμαθα αρκετά που δεν ήξερα από το κείμενο. Εν πάση περιπτώσει το το δικό μου λάδι είχε πολύ πράγμα  και εκτός των άλλων ήταν και η μυρωδιά της μούχλας.


Δεν έμεινα όμως μόνο εκεί, βρήκα και ένα πολύ ωραίο λεξιλόγιο για το λάδι στο οποίο επιβεβαίωσα αυτά που είχα διαβάσει για τη μούργα αλλά βρήκα και εξήγηση για το θέμα της μούχλας.  Αυτή λοιπόν, «προέρχεται από ελιές που αποθηκεύτηκαν σε κλειστό χώρο ή σε χώρο με πολλή υγρασία. Που προξένησαν προσβολή των ζυμομυκήτων». Κοινώς κάποιος δεν φρόντισε καθόλου την διαδικασία αποθήκευσης της ελιάς, αυτή χάλασε και το λάδι είναι πολύ κακής ποιότητας. Ενώ από ότι φαίνεται το λάδι μου ήταν και οξειδωμένο, ταγγό.


Γενικά από αυτή τη διαδικασία βρήκα διάφορα τρελά πράγματα για το λάδι και τους κινδύνους που έχει κάποιος με την παραγωγική διαδικασία. Πράγματα που με προβλημάτισαν πολύ. Σε σημείο μάλιστα που αποφάσισα να το ψάξω όσο μπορώ. Θα σας κρατήσω ενήμερους.

Για ένα χύμα λάδι θα σας πω

Αθηναίος δεν ήμουν και Αθηναίος έγινα. Λίγο έξω από τη Καλαμάτα μεγάλωσα και πήγα σχολείο, ανέβηκα Αθήνα να σπουδάσω, πήγα στρατό, γύρισα στη Καλαμάτα μπας και βρω δουλειά αλλά τελικα για τα μάτια μιας κοπέλας επέστρεψα και στο τέλος έμεινα και άρχισα να δουλεύω εδώ. Παντρεύτηκα την Ειρήνη, (για άλλη γύρισα με άλλη παντρεύτηκα) έκανα τα δίδυμα αλλά οι σχέσεις με τη πατρίδα έμειναν σταθερές. Όμως καμιά φορά από τις σχέσεις αυτές την πατάς. 

Χρόνια τώρα μιας και στο χωριό έχει ελιές αγόραζα από διαφορους συγγενείς που κάνανε παραγωγή λάδι. Κανόνιζα όποτε κατέβαινα και έπαιρνα ένα τενεκέ μεγάλο δεκαεπτάκιλο και πλήρωνα γύρω στα 75 ευρώ για να έχω καλό λάδι από το χωριό για τα παιδιά. Έτσι έκανα και φέτος. Κατέβηκα στο χωριό και κανόνισα να πάρω ένα μεγάλο τενεκέ από ένα μακρινό ξάδελφο που μου το έδωσε 80 ευρώ. Υποτίθεται πως μου έδωσε από το καλό, που έχει για το σπίτι του, χωρίς ψεκάσματα χωρίς λίπασματα, που δεν δίνει στους άλλους και για αυτό ήταν λίγο τσιμπημένο.

Γυρνάω πίσω και η πρώτη μου κίνηση ήταν να ανοίξω το τενεκέ και να γεμίσω τα μπουκάλια για τη καθημερινή χρήση. Τελειώνω, κάθομαι στο καναπέ και  βάζω τηλεόραση περιμένοντας την Ειρήνη να ετοιμάσει φαγητό. Η Ειρήνη, ετοιμάζει ένα κοτόπουλο ρολό και μία σπέσιαλ χωριάτικη να φάμε. Ήταν και τα παιδιά στα πεθερικά μου, οπότε ήταν ευκαιρία να φάμε ένα γεύμα τα δυό μας που από τότε που γεννηθήκαν τα δίδυμα δεν καταφέρνουμε.  

Με φωνάζει, κάθομαι στο τραπέζι, είχε ανάψει και κεράκι το Ρηνιώ για να το ευχαριστηθούμε. Βλέπω τη σαλάτα και ενθουσιάζομαι, πάω όμως να φάω μία ντομάτα και γεμίζει το στόμα με μία παράξενη γεύση. Ένιωθα μία ταγγίλα και μία περίεργη γεύση. Ξίνισα τα μούτρα και αμέσως την έβγαλα από το στόμα μου. 

Με βλέπει το Ρηνιώ μου λέει τι επαθες; Της λέω για τη ντομάτα και την γεύση που αφήνει και αναρωτιέται αν είναι χαλασμένη η ντομάτα. Βάζω στην άκρη τη ντομάτα και δοκιμάζω λίγη φέτα. Τα ίδια και χειρότερα. Χάλια πως το λένε.

Κάπου εκεί λοιπόν αποφασίζω να κάνω το θαρραλέο και βουτάω το ψωμί στο λάδι. Τι το θέλα, θαρρείς και το λάδι ήταν σαν μουχλιασμένο. Ταγγίλα και μούχλα αν μπορείτε να το φανταστείτε ως γεύση. Τέτοιο χάλια λάδι δεν είχα ξαναδοκιμάσει. Χάλια εντελώς πάνε τα λεφτά πάνε όλα. Από τα νεύρα μου κόντεψα να σκάσω. Ρε ο Ηλίας να μας κάνει τέτοια ζημιά. Που είμαστε και τριτοξάδελφα; Τι διάολο. 

Μια δυο κατέβηκα κάτω πήρα από το mini market της γειτονιάς ένα κανονικό λάδι και έβαλα την Ειρήνη να φτιάξει άλλη σαλάτα να φάμε σαν άνθρωποι. Τι να το κάνεις όμως που η βραδιά είχε χαλάσει και δεν την ευχαριστηθήκαμε τη μία και μοναδική εδώ και καιρό που είχαμε οι δυο μας. 

Εγώ χύμα δεν ξαναπαίρνω δεν κατάλαβα δηλαδή να γυρνάω ψόφιος από ταξίδι και να τρώω τέτοια σαλάτα; Δεν παίζει ξεχάστε το από εδώ και εμπρός.

.﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽παναβα δηλαδή να γυρνάρΡηνιυτ