Τοξικό χύμα λάδι με μακροχρόνιες βλαβερές συνέπειες

Περιηγούμενος στο διαδίκτυο, έπεσα σε ένα άρθρο της Ελευθεροτυπίας, για το τοξικό χύμα λάδι της Ισπανίας. Όπως θυμάστε, είχα βάλει και ένα βίντεο που είχε εμφανιστεί στο blog μέσω σχολίου, για την καταγραφή του θέματος με το τοξικό χύμα λάδι από την ΕΡΤ. Το άρθρο της Ελευθεροτυπίας που λέτε, αναφέρεται στις συνέπειες (πέρα από τους τότε θανάτους) που είχε η κατανάλωσή του, ακόμη και πολλά χρόνια αργότερα. Σας παραθέτω εδώ απόσπασμά του, με την υποσημείωση πως το άρθρο ανέβηκε το 2008, συνεπώς τα αποτελέσματα μπορεί να έχουν αυξηθεί ακόμη περισσότερο...

Η Ευρώπη έχει το πιο τρανταχτό παράδειγμα -στην Ισπανία ακριβώς πριν από 27 χρόνια- για τις επιπτώσεις στη δημόσια υγεία από λάδι μολυσμένο με ορυκτέλαια, που περιείχαν σ' εκείνη την περίπτωση ανιλίνη (ουσία που χρησιμοποιείται για τον χρωματισμό τους). Συνολικά 20.000 άνθρωποι προσβλήθηκαν από το «τοξικό σύνδρομο του λαδιού», όπως ονομάσθηκε, περίπου 300 πέθαναν τα πρώτα δύο χρόνια μετά την κατανάλωσή του, ενώ υπολογίζεται ότι οι θάνατοι που σχετίζονται με το δηλητηριασμένο λάδι και σημειώθηκαν πολύ αργότερα ξεπερνούν κατά πολύ τους χίλιους.

*Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας σε έκθεσή της και βασιζόμενος σε μελέτες που διεξήχθησαν αμέσως μετά την κατανάλωση του λαδιού, όσο και σε άλλες που πραγματοποιήθηκαν 20 χρόνια μετά (WHO Toxic Oil Syndrome, Ten years of progress), μιλάει για διατροφική επιδημία και απέδωσε την τραγωδία στο μολυσμένο λάδι μαγειρέματος που είχε τότε διατεθεί στις λαϊκές αγορές της χώρας.

*Ηταν Μάιος του 1981 όταν οι ειδικοί βρέθηκαν μπροστά σε μια μυστηριώδη ασθένεια. Ενα αγόρι μιας οικογένειας με 5 παιδιά εμφάνισε συμπτώματα πνευμονικής λοίμωξης. Γρήγορα οι γιατροί διαπίστωσαν ότι τα αντιβιοτικά ήταν αναποτελεσματικά, ενώ και τα αδέλφια του εμφάνισαν τα ίδια συμπτώματα, γεγονός που δεν δικαιολογούσε μια ασθένεια των πνευμόνων.

*Σήμερα, 27 χρόνια μετά, καταγράφονται ακόμη βλάβες που αποδίδονται από τις έρευνες στο μολυσμένο εκείνο λάδι που είχαν «γευθεί» χιλιάδες Ισπανοί. Ειδικότερα το σύνδρομο χωρίσθηκε σε τρεις φάσεις:

1 Στην οξεία, που διήρκεσε δύο μήνες, στην ενδιάμεση που διήρκεσε επιπλέον δύο μήνες και στη χρόνια φάση. Σύμφωνα και με την επίσημη θέση του ΠΟΥ, στην οξεία φάση κατεγράφησαν συμπτώματα όπως πνευμονικό οίδημα, δύσπνοια και εξανθήματα σε ποσοστό 39% των προσβληθέντων. Μυαλγίες στο 80%, ευρήματα από τους πνεύμονες στο 70% , περιφερική ηωσινοφιλία στο 78%.

2 Στην ενδιάμεση φάση αναφέρθηκε αισθητική νευροπάθεια με έντονες μυαλγίες και αδυναμία περίπου στο 50% όσων είχαν προσβληθεί από το σύνδρομο. Επίσης διαπιστώθηκε βαθμιαία εκδήλωση αιμωδιών (μουδιάσματα) αλλά και διαταραχές αφής, όπως υπαισθησία.*Ακόμη κατεγράφη αξιοσημείωτη μείωση σωματικού βάρους, διήθηση του δέρματος έως και σκληροδερμία με ατροφία των μυών, σκλήρυνση του δέρματος και οιδήματα των δακτύλων. Σε πολλές περιπτώσεις οι ειδικοί διέγνωσαν νευρομυϊκά συμπτώματα, ηπατικές διαταραχές, δυσφαγία, πνευμονική υπέρταση, θρομβοεμβολικά επεισόδια από τα μεγάλα αγγεία, αύξηση τριγλυκεριδίων, χοληστερόλης και σακχάρου, καθώς και μείωση αιμοπεταλίων.

Στο μεταξύ όμως περίπου 6 στους 10 ( 59%) όσων είχαν προσβληθεί από το σύνδρομο ανέπτυξαν συμπτώματα της χρόνιας φάσης: Περιφερική κινητική νευροπάθεια ανέπτυξε το 32% όλων των ασθενών, αισθητική νευροπάθεια παρουσίασε παρόμοιο ποσοστό, ακούσια μυϊκή δραστηριότητα όπως κράμπες, μυοκλονίες και τρόμους παρατηρήθηκαν στο 60%, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρθηκαν σκληροδερμία στο 21%, μυϊκές συσπάσεις στο 20%, πνευμονική υπέρταση στο 8,2% (που μπορεί να εκδηλώνεται ως αρρυθμία, αίσθημα παλμών ή δύσπνοια στην κόπωση), ηπατοπάθεια στο 7,3%.

3 Ακόμη και 20 χρόνια μετά, πάνω από το 60% των θυμάτων ανέφεραν μυαλγίες και παραισθησίες, 25% συσπάσεις, ενώ 10% έχουν καταγραφεί ως άτομα με βαριά αναπηρία.

Οι 300 άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους τα δύο πρώτα χρόνια πέθαναν λόγω αναπνευστικής ανεπάρκειας στην οξεία φάση, πνευμονικής υπέρτασης και θρομβώσεων στην ενδιάμεση φάση, επιπλοκών από λοιμώξεις και αναπνευστική ανεπάρκεια στη χρόνια φάση.

Οι εκτιμήσεις μιλούν για 1.000-2.500 άτομα που πέθαναν κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, αλλά για πολλές επιπτώσεις δεν είναι σε θέση οι επιστήμονες να πουν με βεβαιότητα ότι οφείλονται αποκλειστικά στη λήψη του λαδιού. 

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 18/05/2008