Τον προηγούμενο Σεπτέμβρη ο Δημητράκης μας έφυγε για το Λονδίνο. Εγώ να σας πω την αμαρτία μου λαχταρούσα να τον δω στο πολυτεχνείο σαν τον πατέρα του. Αλλά από μικρός τράβηξε το δικό του δρόμο, έγινε οικονομολόγος και σε λίγους μήνες τελειώνει το μεταπτυχιακό του. Τα Χριστούγεννα που μας επισκέφτηκε μου πε με παράπονο «Ρε πατέρα τόσο καιρό δεν ήρθες να δεις πως τα περνάω εκεί πάνω». Πήραμε λοιπόν την απόφαση με την Ειρήνη και την περασμένη βδομάδα πήραμε το αεροπλάνο και πήγαμε στο Λονδίνο. Χαρά που το έκανε όταν μας είδε στο αεροδρόμιο. Όχι ότι είχε καιρό να μας δει, αλλά πιο πολύ θαρρώ πως ήθελε να πάμε για να δούμε πως τα χει καταφέρει. Πρώτη φορά μένει μόνος και μέσα σε λίγους μήνες έστησε ένα σωστό σπιτικό. Όμως, αρκετά σας είπα για το Δημήτρη μας, συγχωρέστε με αλλά όσοι είναι πατεράδες καταλαβαίνουν.
Το πρώτο βράδυ πήγαμε να φάμε όλοι μαζί έξω. Ιταλικό θα τρώγαμε. Μπαίνουμε στο εστιατόριο. Όμορφο περιβάλλον, εξυπηρετικοί υπάλληλοι. Πρόσεξα στο τραπέζι είχε και ελαιόλαδο δίπλα στο μπουκαλάκι με το μπαλσάμικο το ξύδι. Να σας πω την αλήθεια χάρηκα, είπα θα φάμε καλά! Καθόμαστε και μας φέρνουν ζεστά ψωμάκια και ένα τυρί κρέμα. Εμένα όμως με έτρωγε η περιέργεια για το λάδι. Πήρα λοιπόν μια χαψιά ζεστό ψωμί και έριξα στο πιάτο λίγο λαδάκι να βουτήξω. Απογοήτευση! Το λάδι μύριζε καμένο και χωματίλα και όταν το ‘βαλα στο στόμα μου, μου έκαψε το λαιμό! Ένιωσα περήφανος σαν Έλληνας να σας πω την αλήθεια. Το λάδι αυτό μπροστά απ αυτό που έχουμε στα σούπερ μάρκετ στην Ελλαδίτσα μας, είναι για τα σκουπίδια.
Την επόμενη μέρα ο Δημητράκης, ήθελε μας είπε να φάει σπιτικό φαΐ της μάνας του. Τον πήρα λοιπόν και πήγαμε στο σούπερ μάρκετ. Παστίτσιο θα έκανε η Ειρήνη. Πήραμε κιμά, αλεύρι, αυγά, γάλα, μακαρόνια και μετά ήρθε η σειρά για το λάδι. Πήγαμε στο διάδρομο με τα λάδια. Άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε. Τα περισσότερα είχαν μούργα κατακαθισμένη, άλλα έμοιαζαν με σπορέλαια. Ήταν και κάποια αξιοπρεπή αλλά από τιμή, απλησίαστα. Τι να ‘κανα; Πήρα το ακριβό. Και πάλι σκεφτικά πόσο τυχεροί είμαστε στην Ελλάδα που στα ράφια τον καταστημάτων έχουμε εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο σε λογικές τιμές και όχι αυτά τα σκουπίδια που τα πουλάνε χρυσάφι.
Άντε να γυρίσει ο Δημήτρης μας μπας και φάει κανένα φαΐ της προκοπής.
Το πρώτο βράδυ πήγαμε να φάμε όλοι μαζί έξω. Ιταλικό θα τρώγαμε. Μπαίνουμε στο εστιατόριο. Όμορφο περιβάλλον, εξυπηρετικοί υπάλληλοι. Πρόσεξα στο τραπέζι είχε και ελαιόλαδο δίπλα στο μπουκαλάκι με το μπαλσάμικο το ξύδι. Να σας πω την αλήθεια χάρηκα, είπα θα φάμε καλά! Καθόμαστε και μας φέρνουν ζεστά ψωμάκια και ένα τυρί κρέμα. Εμένα όμως με έτρωγε η περιέργεια για το λάδι. Πήρα λοιπόν μια χαψιά ζεστό ψωμί και έριξα στο πιάτο λίγο λαδάκι να βουτήξω. Απογοήτευση! Το λάδι μύριζε καμένο και χωματίλα και όταν το ‘βαλα στο στόμα μου, μου έκαψε το λαιμό! Ένιωσα περήφανος σαν Έλληνας να σας πω την αλήθεια. Το λάδι αυτό μπροστά απ αυτό που έχουμε στα σούπερ μάρκετ στην Ελλαδίτσα μας, είναι για τα σκουπίδια.
Την επόμενη μέρα ο Δημητράκης, ήθελε μας είπε να φάει σπιτικό φαΐ της μάνας του. Τον πήρα λοιπόν και πήγαμε στο σούπερ μάρκετ. Παστίτσιο θα έκανε η Ειρήνη. Πήραμε κιμά, αλεύρι, αυγά, γάλα, μακαρόνια και μετά ήρθε η σειρά για το λάδι. Πήγαμε στο διάδρομο με τα λάδια. Άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε. Τα περισσότερα είχαν μούργα κατακαθισμένη, άλλα έμοιαζαν με σπορέλαια. Ήταν και κάποια αξιοπρεπή αλλά από τιμή, απλησίαστα. Τι να ‘κανα; Πήρα το ακριβό. Και πάλι σκεφτικά πόσο τυχεροί είμαστε στην Ελλάδα που στα ράφια τον καταστημάτων έχουμε εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο σε λογικές τιμές και όχι αυτά τα σκουπίδια που τα πουλάνε χρυσάφι.
Άντε να γυρίσει ο Δημήτρης μας μπας και φάει κανένα φαΐ της προκοπής.
Ασχολείσαι με ένα θέμα που δεν γνωρίζεις με αποτέλεσμα να χάνεις την αξιοπιστία σου . Μόνος σου παραδέχθηκες ότι σε ταξίδι στο εξωτερικό γεύτηκες λάδι απαίσιο, τι ήταν αυτό το λάδι από τους ελαιώνες της Αγγλίας, ή δεν ήταν συσκευασμένο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις ίδιες και μεγαλύτερες κομπίνες θα βρεις στο συσκευασμένο ελαιόλαδο και ο μόνος λόγος που το λάδι είναι φτηνό στον τόπο μας και μπορείς να το γευτείς είναι επειδή υπάρχουν οι παραγωγοί λαδιού και οι εταιρείες δεν μπορούν να κερδοσκοπούν ασύστολα.
Αγαπητέ iteanet,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι συζητήσεις που κάνουμε εδώ αναφέρονται στην Ελλάδα και την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Απλά μιας και την είχα πρόσφατη αυτή την εμπειρία τη μοιράστικα μαζί σας. Δεν είπα πως έπαθα κάτι από το λάδι που δοκίμασα εκεί, χτύπα ξύλο, είμαι περδίκι. Επίσης δεν είπα ότι με παραπλάνησε κανείς και αγόρασα λάδι χαμηλής ποιότητας σαν εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο ενώ δεν ήταν. Η σήμανση ήταν σωστή. Σίγουρα σε κάθε σοβαρή χώρα, κάθε τυποποιημένο λάδι ελέγχεται. Αυτό που είπα είναι ότι δεν έβρισκες παρθένο λαδι σε λογική τιμή και πως δεν ήταν καλό στη γεύση και στην όψη όπως τα καλά λάδια που βρήσκουμε στα δικά μας σούπερ μάρκετ.
Φίλε iteanet, τούτο το blog ποτέ δεν είχε ουτε θα έχει απολύτως τίποτε με τους παραγωγούς λαδίου. Αντιθέτως πιστεύω πως χαρή σ΄αυτούς και στη συνεργασία που έχουν με τις εταιρίες τυποποίησης, όπως λες κι εσύ, απολαμβάνουμε καλό και φθηνό λάδι εδώ στην Ελλάδα. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως σε άλλους κλάδους, βλέπε καρτέλ γάλακτος, εταιρίες που θέλησαν να κερδοσκοπήσουν ασύστολα εις βάρος των καταναλωτών το έκαναν και κανένας παραγωγός δεν τους εμπόδισε. Κάτι τέτοιο στο λάδι δεν έχει γίνει στη χώρα μας. Ας μην τα βάζουμε πάντα με τις εταιρίες, προς θέου όχι γιατί είναι άγιες, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι είναι ευκολότερο να ελεγθούν και γιατί τις ενδιαφέρει πολύ η φήμη τους που με τόσο κόπο και χρήμα έχτισαν.